วันอังคารที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2559

Snap... แค่ได้คิดถึง

มีโอกาสได้มาดูหนังเรื่องนี้เพราะมีคนอยากให้มาดูเป็นเพื่อน สแน็ป... ก็เลยถือเป็นหนังไทยอีกเรื่องที่มีโอกาสเข้ามาดูในโรงโดยไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก

แต่ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร สแน็ปถึงทำให้เราออกจากโรงหนังด้วยความเจ็บปวด.. มาก..

..สแน็ปสอนให้เราได้เรียนรู้ว่าและตอกย้ำความจริงในอีกหลายๆเรื่องด้วยกัน

..สแน็ปสอนให้เรารู้ว่าคนบางคน เค้าอาจแค่เข้ามาในชีวิตเรา เพื่อควรค่าแก่การให้เราได้นึกถึงหรือคิดถึงเค้าเฉยๆ แต่เค้าอาจไม่ใช่คนที่จะยืนอยู่เคียงข้างเราต่อไปในอนาคต

..สแน็ปสอนให้รู้ว่า.. บางทีเราก็ทำตามหัวใจเราไม่ได้ทุกอย่าง แม้เราต้องอยู่กับสิ่งที่เราไม่ได้มีความสุขอย่างเต็มที่ก็ตาม เพราะบางทีในชีวิตคนเรา ความสุขมันก็ไม่ได้กลายเป็นรูปธรรมได้มากนักหรอก

ไม่แน่นะ ว่าคนข้างๆที่ได้มานั่งดูหนังเรื่องนี้ด้วยกัน ภาพที่เรานั่งดูหนังข้างกันตอนนี้ อาจจะเป็นเพียง
ภาพที่เราหวนกลับมานึกถึงเมื่อเวลาผ่านไปแสนนานแล้วก็ได้

นั่นแหละเนอะ อย่างที่เพลงของลิปตาเพลงหนึ่งได้บอกเราว่า บางความคิดถึงทำให้เราเจ็บปวด..

โคตรจะเห็นด้วยเลย

ความคิดถึงมีแต่จะสร้างความเจ็บปวดให้เท่านั้นแหละ.


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น